Vandaag weer om 10 uur vertrokken. Hoewel, bij nader inzien (toen we de sleutel bij de receptie inleverden) was het 9 uur, de zomertijd was namelijk vannacht ingegaan. Maar dan alleen in NSW/Sydney, zoals de telefoon en horloge dacht, en niet in Queensland. Uurtje extra dus.
Het is vandaag bewolkt, en het is hier een paar graden koeler dan in Noord-Queensland, minder vochtig ook. Gisteravond was het zelfs wat fris, dat is nieuw. Al snel rijden we weer het eindeloze platteland op.
Boerderijen liggen hier allemaal een paar honderd meter van de weg af, met een zandweg. Aan de weg staat een postbus met huisnummer. Ze hebben er een sport van gemaakt om een originele postbus te maken. Zo hebben we deze postbussen gezien op een paal:
- Olievat
- Gasfles campingtype
- Gasfles 1.5 m type
- Vogelhuisjes, klein en groot
- Barbecue (deksel eraf, post erin)
- Barbecue 2 m breed model
- Wasmachine
- En meest populair: de magnetron (de postbode weet hoe het deurtje open moet, en alles blijft lekker droog)
Voor lunch een detour (100 km) gemaakt naar Agnes Bay en doorgereden naar Seventeen Seventy (1770, zo heet het hier, landingsdatum van James Cook), een landtong voor de kust bij Agnes Water. Harde wind hier, en prachtig pad langs de kust. ’t Was eb en je kijkt uit over een hele grote vlakte met ondiep water. Ideale plek ook voor suppen, surfen, varen en excursies naar het rif, een van de meest zuidelijke plekken waar dat kan.
We nemen de binnenweg naar Bundaberg, een provinciale weg door de bossen met veel heuvels, bochten, een uur of twee lang, geen bewoning, bijna geen boerderij zelfs.
Veel wegen zijn floodways, oftewel overstromen soms. ’t Leuke is dat er dan paaltjes staan waarbij je kan aflezen hoeveel decimeter water er staat. Je 4WD met snorkel kan die halve meter of meter water misschien hebben.
Bij Bundaberg wordt het land vlak en wordt er weer flink geboerd. Niet alleen suikerriet, maar ook tomaten, en rode papers denken we.
In Bundaberg (Duits?) een stop gemaakt bij – alweer – een botanische tuin, gratis, prachtig aangelegd, met een smalspoortreintje.
Een thee met scones – hoe Engels – hadden ze hier nog op de valreep, om 15 uur (sluitingstijd) bij Cafe 1928. In de tuin gewandeld, in het midden lag een meer met vogeleiland, nokjevol vogels. Halfwild, ‘k vermoed dat ze hier met voer gelokt worden. Schildpadden in het water ook.
Het laatste stuk naar Hervey Bay is meer bewoond. Kleine dorpjes, plantages met bomen (soort?), kassen ook, en af en toe een wijnboerderij. En weer goedbedoelde borden als: Take a rest and refresh, Don’t sleep and drive, en de leukste: Keep playing trivia! Kijk, dit soort wegen, weinig verkeer ook:
Vlak voor Hervey Bay staat de zon al laag aan de hemel en zien we nog een paar kangoeroes in het veld, voor het eerst dikke kangoeroes in het wild gezien! Geen fotootje jongens, ze waren te snel weg.