Naar Byron Bay, niet heel ver. Maar wel dikke files en langzaam rijden onderweg, 5 baans breed, bijna een uur.
We besloten onderweg om langs Gold Coast te rijden, DE vakantiebestemming van Australië. Misschien wel leuk om even langs de Duitsers die we op de duikboot bij het Great Barrier Reef hadden ontmoet, die wonen daar.
Gebeld, het schikte, na de middag. En ze hadden nog een leuke plekjestip voor lunch. Eerst even in dat park aan het strand geluncht. Met de uni-koffieshop broodjes van gister daarbij. Vlak bij het strand.
Daarna naar de Duitsers, Lasse en Anna. Ze wonen in een stuk van Gold Coast dat Surfers Paradise heet (!). Helaas is een heel stuk strand weggeslagen door de laatste orkaan, dus er zijn betere surfplekken in de buurt. Maar surfvibe genoeg. En paradise ook.
Ze wonen nog niet zo lang in Gold Coast, in een drive-in woning, met hun twee kleine kinderen, 1 en 3, echte handenbindertjes. Het huis kostte 700 $/m en heeft geen airco. Gaan ze wel nodig hebben in de zomer. Hij is researcher op de universiteit, op gebied van kunstmatige hartpompen. De kinderen gaan een deel van de week naar de kinderopvang, ook om Engels op te pikken. Zo groeien ze tweetalig op. ‘Kita’ kost overigens meer dan de huur.
Kopje thee gedronken, wat gekletst, daarna een half uur aandreutelen om met de kindertjes op pad te gaan. Rondgelopen in de stad, die helemaal leeft van het toerisme. Overal hoge torenflats met appartementen, zo ver het oog reikt.
IJsje gegeten bij de frozen yoghurt club.
En overal prachtige stranden met strandwachten, douches, en een promenade aan het strand.
Dit alles gaat blijkbaar tientallen kilometers lang door. Met 750 duizend inwoners is het dan ook geen kleine stad, komt in de buurt van Amsterdam. Het was in de lente nu al aardig druk, in de zomer kan je hier denk ik op de koppen lopen. 5 pretparken en 2 waterparken in de buurt, vertelde Lasse.
Tijdje aan het strand gelopen, en het meisje van drie vond het natuurlijk geweldig om in het water te spelen. Na een half uur kletsnat.
Langs een marktje aan de Esplanade, die is hier om de dag.
En nog even de luxe huizen bewonderd die aan binnenkanalen zijn gebouwd.
Leuk om zo een kleine rondleiding te krijgen, en wat kennis te maken. En fijn dat ze wat tijd hadden, op zaterdagmiddag.
Aan het eind van de middag rijden we naar Byron Bay, waar we een cabin hebben op een huisjespark. We komen in het donker aan, buiten kantooruren, en het was een beetje moeilijk om dan het terrein op te komen. Maar alla, paar keer bellen, avondportier te pakken, en gelukt.
Alles sluit hier vroeg. Dit kantoor was om 17 uur dicht (aankomsttijd vanaf 14 uur, je moet goed mikken). Koffiedrinken na 15 uur is vaak ook moeilijk, de mensen drinken ’s ochtends koffie, to go. De Duitsers vertelden ook dat de mensen hier om 6 uur uit eten gaan, om 7 of 8 uur uit gaan, en dan is het om 11 uur ’s avonds gedaan. In Nederland begint de stapavond dan soms pas. Cultuur hè.