Wat eeen lange vlucht zeg! Slapen in kleine blokjes, een halve serie kijken, nog een paar Lord of the Rings erbij. Goed eten en vriendelijk personeel, dat wel. Chicken curry met een broodje, was dat nu brunch of avondeten? En wanneer eten we eigenlijk?
Bij aanvliegen in Sydney om 6 uur is het al licht, en kunnen we de kustlijn prachtig zien.
Dan door de douane en immigratie, we vreesden het ergste want AU heeft hele strenge wetten voor eten etc. het land inbrengen. Adinda had in het vliegtuig nog een vraag gesteld over het aangifteformulier en kreeg prompt twee handen vol met chips, kitkats etc. Die moesten nog wel door de douane nu. Uiteindelijk bleek de hele immi/customs opzet wat klungelig en niet zo lean te zijn. Na een paar vragen over medicijnen en onze tas lekkers mochten we door.
Bus en trein gepakt naar het hotel, daarmee een heftige $60 aan ‘airport link’ instapkosten vermeden. De Wise kaart piepte er vrolijk op los in de bus, tap-on-tap-off.
Om 9 uur stonden we in het hotel om onze koffers af te geven. Toen langs Carmen, in de wijk Chippendale.
Daarna even bij Carmen langs, in dezelfde wijk, om haar uit bed te bellen. Leuk om onze dochter weer te zien! Tijdje bijgepraat in de keuken. Daarna moest ze nog aan de slag voor een presentatie van een vak ’s middags.
Telefoonkaart gescoord met esim, en met wat hulp in de Telstrawinkel (45 min!) was het zaakje werkend.
Na vieren heeft Carmen ons de hele campus van de University of Sydney laten zien.
Prachtige gebouwen, hele andere (kamer!) planten en bomen overal. Op een paar plekken even binnen wezen kijken.
Verderop zien we het centrum van de stad liggen, ‘CBD’, gaan we morgen kijken.
Naar Carmen’s kamer, klein maar fijn. Presentjes geven: lego bloemen en pepernoten (customs approved).
’s Avonds naar Newtown met de bus, bij de Indiër gegeten, met een meganaan die twee keer op het bord past.
Toen was de pap op, terug naar het hotel en de jetlag deed de rest.